Hüseyin Sungur79 Makale

Babalar Günü, kimine mutluluk Kimine hüzün yaşatır!...

Bu hafta sonu kimileri için sevinç, kimileri için hüzün dolu geçecek…
Kimileri ellerini öpecek, kimileri toprağa bakacak.
Bu Pazar yani yarın Babalar Günü kutlanacak.
Çocuklar sabahın erken saatlerinde kalkarak babalarına aldıkları hediyeleri verip ellerini öpecek. Babalar da çocuklarına büyük bir şefkatle sarılacak onların varlıklarına şükredecek…
Mesela şehitlerimizin çocukları babalarına sarılamayacak. Şehit aileleri çocukları ile birlikte mezarlıklardaki şehitliklere gidecekler. Anne ve babalar, eşler mezar taşına bakıp hüzünlenecek. Çocuklar mezar taşlarındaki babalarının resimlerini okşayıp öpecek. İşte tam da bu durum beni yaralıyor, derinden sarsıyor…
 
*
 
Sadece beni değil insan olanı, insanlıktan nasibini almış her kişiyi derinden etkiler o çocukların babalarının resimlerine bakışı, okşaması ve buz gibi mezar taşını öpmesi…
Zaten insan olmayan bunu anlayamaz…
Hiçbirimiz şehit ailelerinin ve çocuklarının yaşadığı o duyguyu bilemeyiz. Sadece acılarını anlamaya çalışırız.
Şehit çocukları hep babalarına hasret yaşayacak. Şehit çocukları her yıl babalar gününü buruk karşılayacaklar.
 
*
 
Mesela bir de yaşlı babalar var. Huzurevleri’nde yaşayan babalar. Huzurevlerinde yaşayan babalar Babalar Günü’nde gözleri kapılarda olacak. Evlatlarının kendilerini ziyaret edip ellerini öpmelerini bekleyecekler.
Kimi babaların evlatları gelecek, kimilerinin gelmeyecek…
Huzurevleri’nde de Babalar Günü kimine göre hüzünlü, kimine göre mutlu geçecek…
Yukarıda şehit çocuklarından bahsettik…
Mesela yine mezarlıklar dolup taşacak belki de… Hayırlı evlatlar Babalar Günü’nde mezarlıklara giderek babalar günü için dua edecek.
Babalarının mezarını temizleyip çiçek ekecek.
 
*
 
Mesela ben babamı kaybedeli 37 yıl oldu. Askerlik görevimin bitimine 1.5 ay kala 1985 yılında babam İhsan Sungur vefat etti…
Babama son görevimi yapamamak hep içimde uhde kalmıştır. Ne yazık ki babamın cenazesine yetişememiştim, yani son kez ellerini öpememiştim…
37 yıldır babaya hasret şekilde mezarını ziyaret eder temizlerim. Babam için dua ederim mekanı cennet olsun diye… Babamın yanında 2007 yılında vefat eden annem Hatice Sungur ve 2019 yılında hayata gözlerini yuman ağabeyim Süleyman Sungur… Yanyana yatıyorlar ve mekanları cennet olsun…
 
Mekanın cennet olsun
Dostum Bahattin…
 
MEKANIN CENNET OLSUN
BAHATTİN AVCU…
 
Yavuzlar İlkokulu'ndan sınıf arkadaşım “Rüya Gezgini” Kitabının yazarı, şair, sevgili dostum Bahattin Avcu ne yazık ki hayata gözlerini yumdu. Kıymetli Bahattin ile birbirimize “Dostum” diye hitap ederdik… Sevgili Bahattin ile zaman zaman konuşurduk. Bir araya sık sık gelemezsek de telefonlaşırdık. Sanıyorum 1 ya da 2 ay kadar önce yine telefonda konuşmuştuk. Hatta Bahattin “Bir araya gelelim, sohbet edelim dostum” demişti. Kıymetli dostum Bahattin’in vefatını geç öğrendiğim için ne yazık ki cenazesine gidemedim. Dostum, İlkokul arkadaşım Bahattin Avcu’ya Allah'tan rahmet, ailesine sevenlerine başsağlığı diliyorum. Mekanın cennet olsun dostum Bahattin…